PIeczeń, to u mnie rzadkość, bo poza mną nikt tego nie zje. No ale dorwałem soczysty kawał boczku, do makaronu cały nie poszedł, więc uznałem, że upiekę i będzie na chleb.

Boczek jest zasadniczo tłusty, i przy pieczeniu to tłuste z niego wycieka, po czym spód się na tym smaży a nie piecze 🙂 Dlatego kładziemy go skórą do dołu, wtedy skóra nam się przysmaży, ale nic więcej, a mięso zostanie różowe i ładne.

Żeby nie było, że za dużo tłuszczu nam uciekło, gotową pieczeń polałem stopionym masłem czosnkowym, fajnie to wygląda, jak ścieka po krojeniu. Jeśli chodzi zaś o wióry, to jest to tymianek, który, co wiem dopiero teraz, powinien być na dole mięsa, bo wtedy by leżał w tłuszczu i tak by się nie zjarał 🔥

Boczek pieczony w tymianku i maśle

Danie rodem chyba z Gruzji, czy Azerbejdżanu, o czym dowiedziałem się przypadkiem, bo to danie pierwszy raz powstało z przypadku. Tutaj już trochę bardziej dopracowane, no i jak zwykle zmienione tak, że przestaje być oryginalne.

Oryginalnie, bakłażan jest pieczony, aby się łatwo potem zawijał, ale reszta (pasta orzechowa) jest nadziewana bez pieczenia, a całość podawana na zimno. U mnie musiało być danie kompletniejsze, więc doszła ricotta (bo była), tarte warzywa, a orzechy nie w formie pasty, tylko posiekane. Bakłażany pokroiłem mandoliną, więc były cienkie i zawijały się nawet surowe.

Całość poszła do pieca, a potem do brzuchów. Sycące i odżywcze wegetariańskie danie.

Bakłażany faszerowane warzywami, ricottą i orzechami

Znalazłem kilka fajnych zdjęć z wakacji, więc czasami je tu jeszcze wstawię. Spring rolls wbrew pozorom można zrobić i w październiku, nikt tego nie kontroluje 🌿

Składniki są tu bardzo, jak zwykle, proste - świeże, surowe warzywa, no i tofu, marynowane w sosie sojowym, a następnie smażone ze wszystkich stron. Dzięki temu jest zwarte i ma chrupiącą skórkę.

Z warzyw ułożyła się efektowna, wg niektórych, tęcza 🌈

Tęcza do papierów ryżowych

Kurki znów wjeżdżają na salon - to grzyby które ciężko przestać jeść i jak już się zacznie, to póki są w sklepach (czy lasach, jak ktoś wie gdzie zbierać), to się je je, bez względu na cenę.

Najprostsza wersja, kurki, cebula, nutka bulionu i śmietanki 30%. Uważnie, żeby nie zabić smaku kurek, a jest on delikatny i bardzo łatwo go zrobić. Tylko cebula tak z nim współgra, że jej ilość, co widać na zdjęciu, nie przeszkadza.

Sos najczęściej ląduje na talerzu z makaronem, po prostu, z samym, ale pasuje też do mięs i pewnie miliona innych rzeczy.

Sos kurkowy - zawsze 

Tofu przepada za masłem orzechowym, nabiera trochę tajskości, a przy okazji ładnie się oblepia i smakuje mniej nijako niż samo tofu 🙂 

Jeśli zmierzamy w stronę Azji, to możemy dodać mleka kokosowego, jeżeli w stronę klasyki, zwykły bulion da radę, i to często lepiej. Ale dodać czegoś warto, bo samo tofu i masło orzechowe będą zbyt zapychające.

Dodatkowym bajerem tutaj były jeżyny, które okazuje się, że pasują do siebie, ale raczej w daniach słodkich (lody!) a niekoniecznie w wytrawnych. To było wytrawne, no i smakowało trochę dziwnie, ale nie na tyle, żeby powiedzieć, że niedobre 🤷‍♂️

Tofu w maśle orzechowym, z jeżyną

Nie wiem czy trzeba tu cokolwiek opisywać - składniki są takie, że danie zawsze wyjdzie rewelacyjnie. A te składniki to kurki, tymianek, parmezan, ryż, wino i bulion.

Proste, pyszne, nie najtańsze, ale warte zachodu, bo warstwy smakowe są doskonałe, zwłaszcza nie żałujmy wina, które podbija wszystkie smaki, a i samo w sobie smakuje bardzo.

Takie risotto odczarowuje tradycyjne dania z ryżem, gdzie za długo gotowana ryżowa pulpa jest mieszana z czym popadnie i robiona na szybko (co też jest ok, no ale to co innego 🙂). 

Tutaj mamy rzecz raczej szlachetną - uważamy przecież, by nie spalić kurek, ryż smażymy i podlewamy przez ponad 20 minut - danie powstaje w innym tempie i z uwagą.

Risotto z kurkami, parmezanem i świeżym tymiankiem

Haloumi, najzwyklejsze haloumi to dla mnie jedna z najniezwyklejszych rzeczy w kuchni. Nie potrzebuje absolutnie niczego poza temperaturą, żeby być czymś pysznym. Zawsze zaskakuje, choć jadłem je już ze sto razy.

Wyjątkowo pasuje mi halloumi z nutą słodyczy, a tu konkretnie miodu, wymieszanego z sosem sojowym, żeby było jeszcze ciekawiej. I to wszystko - halloumi się w tym marynuje kilka godzin, potem idzie na patelnię lub do pieca (obie opcje zadziałają), no i na talerz.

W jednej opcji piekło się z rozmarynem, w drugiej samo, a dodatkiem do niego było bazyliowe pesto. Która wersja lepsza, to już zdecydujcie sami 🙂

Haloumi z rozmarynem, albo z pesto

Butter chicken to najlepsze danie kuchni indyjskiej. No dla mnie, jako wielbiciela masła zdecydowanie. Chodziliśmy swego czasu do już nieistniejącej restauracji Bombay, w której jedzenie było naprawdę dobre. No ale jak raz zamówiłem butter chicken, to po kilku, albo i kilkunastu kolejnych wizytach, rodzina moja była wielce zdziwiona, że nawet nie otwieram karty żeby wybrać suma w mleku kokosowym, tylko od razu waliłem "butter chicken".

Próbować lubię, ale przegapiać nie bardzo, więc wolałem nie przegapić smaku butter chickena, niż próbować te różne dale.

Butter chicken jest bardzo prosty, nieco trudniejszy do zrobienia samemu, prostszy z gotowej pasty (na dziale orientalnym w marketach), którą na maśle się rozrabia. U mnie zawsze z większą ilością masła i śmietany, niż w wielu przepisach. Czy robię tak dobry jak w Bombayu? Czasami tak 😉

W oryginalnym przepisie kurczaka marynuje się dzień wcześniej w jogurcie i przyprawach, zróbcie tak, jak macie na to czas i moce.

Butter chicken - wiadomo, raz w miesiącu

Święto pomidorów, 3 odmiany, dwie tanie, jedna bezsensownie droga (te najciemniejsze), no ale ładna i dobra. Są tych pomidorów na tarcie dwie warstwy, a pod nimi, no co może być pod nimi - ser! A nawet 4 sery, chociaż nie dlatego, że taki był plan, ale resztki czterech serów w domu się znajdowały.

Sery wymieszałem ze śmietanką, taką 30%, przez co smak był mocno śmietankowy, serowy, miejscami cheddarowy, a miejscami ricottowy 🙂

No ale wróćmy do pomidorów - zobaczcie, że do tarty poszły same idealne plastry, bez wycinania tego zielonego, bez żadnych dziur. Pomidory takie zasadniczo nie są, więc musicie kupić ładne, no i mieć plan B na całą resztę która z pomidora zostaje 🙂

Tarta była pycha, sok z pomidorów wymieszał się z serami, a dwie warstwy sprawiły, że pomidor naprawdę górował.

Tarta 3 pomidory i 4 sery

Makaron na lazanię zwykle robię samemu bo fajnie jest kłaść całe płaty przycięte do rozmiaru naczynia. Czasami jednak czas mniej współpracuje, no i robimy taką zwykłą, ze sklepowych prostokątów. W smaku jest w sumie tak samo, tylko mniejszy bajer 🙂

Lazania była wegetariańska, na bazie granulatu sojowego, takiego z paczki również. Reszta już była normalna, własna, sos pomidorowy na cebuli i czosnku, a na wierzch klasyczny beszamel wraz z tym, dzięki czemu dzieci również jedzą to (i każde inne) danie - posypką serową.

Zwykle potrawy wege trzymają mnie krócej niż ich mięsne odpowiedniki, tu jest jednak inaczej, trzyma długo, i zapycha solidnie.

Lazania sojowa, z sosem pomidorowym i beszamelem